Krwotok zewnętrzny
Postępowanie:
- ocena stanu poszkodowanego: świadomości, oddechu, tętna
- wezwanie pomocy
- nałożenie jałowego opatrunku i uciśnięcie miejsca krwawienia
- umocowanie opatrunku bandażem; kontynuować ucisk do ustania krwawienia. Taki opatrunek nazywamy opatrunkiem uciskowym (nie mylić z opaską uciskową!)
- jeśli opatrunek przesiąka krwią – dołożyć kolejne warstwy nie zdejmując starego i nie zwalniając ucisku
- jeśli krwawienie nadal nie ustaje, unieść krwawiącą kończynę nie zwalniając ucisku
- unieruchomić krwawiącą kończynę
- jeśli powyższe metody zawodzą – zastosować ucisk na tętnice powyżej miejsca krwawienia (tętnica ramienna poniżej dołu pachowego na kończynie górnej albo tętnica udowa w pachwinie na kończynie dolnej)
- w ostateczności stosować opaskę uciskową; powinna być stosowana raczej w bardzo ciężkich urazach jak amputacje lub zmiażdżenia.
Użycie opaski uciskowej nie jest zbyt bezpieczne; potencjalne powikłania:
- uszkodzenie nerwów, mięśni bądź naczyń krwionośnych (głównie przy stosowaniu zbyt wąskiej opaski!)
- martwicy tkanek położonych obwodowo od opaski (gdy założona jest zbyt długo i dojdzie do niedokrwienia)
Zakładając opaskę należy pamiętać, że:
- nie wolno zakładać jej na kończynach poniżej łokci lub kolan oraz nigdy nie na tułowiu
- należy stosować szeroki bandaż albo podłożyć pod wąski szeroki opatrunek (aby powierzchnia ucisku była jak największa)
- nie należy poluźniać raz założonej opaski uciskowej
- opaska musi być widoczna przez cały czas, nie wolno jej przykrywać
- należy opisać opaskę hasłem „opaska uciskowa” oraz godziną jej założenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz