Krwotok zewnętrzny - postępowanie

Krwotok zewnętrzny

Postępowanie:

• ocena stanu poszkodowanego: świadomości, oddechu, tętna
• wezwanie pomocy
• nałożenie jałowego opatrunku i uciśnięcie miejsca krwawienia
• umocowanie opatrunku bandażem; kontynuować ucisk do ustania krwawienia. Taki opatrunek nazywamy opatrunkiem uciskowym (nie mylić z opaską uciskową!)
• jeśli opatrunek przesiąka krwią – dołożyć kolejne warstwy nie zdejmując starego i nie zwalniając ucisku
• jeśli krwawienie nadal nie ustaje, unieść krwawiącą kończynę nie zwalniając ucisku
• unieruchomić krwawiącą kończynę
• jeśli powyższe metody zawodzą – zastosować ucisk na tętnice powyżej miejsca krwawienia (tętnica ramienna poniżej dołu pachowego na kończynie górnej albo tętnica udowa w pachwinie na kończynie dolnej)
• w ostateczności stosować opaskę uciskową; powinna być stosowana raczej w bardzo ciężkich urazach jak amputacje lub zmiażdżenia.

Użycie opaski uciskowej nie jest zbyt bezpieczne; potencjalne powikłania:

• uszkodzenie nerwów, mięśni bądź naczyń krwionośnych (głównie przy stosowaniu zbyt wąskiej opaski!)
• martwicy tkanek położonych obwodowo od opaski (gdy założona jest zbyt długo i dojdzie do niedokrwienia)

Zakładając opaskę należy pamiętać, że:

• nie wolno zakładać jej na kończynach poniżej łokci lub kolan oraz nigdy nie na tułowiu
• należy stosować szeroki bandaż albo podłożyć pod wąski szeroki opatrunek (aby powierzchnia ucisku była jak największa)
• nie należy poluźniać raz założonej opaski uciskowej
• opaska musi być widoczna przez cały czas, nie wolno jej przykrywać
• należy opisać opaskę hasłem „opaska uciskowa” oraz godziną jej założenia.

Jak udzielać pierwszej pomocy przy złamaniach, zwichnięciach i stłuczeniach?

• Co to złamanie, skręcenie, zwichnięcie? 

Złamania definiuje się jako przerwanie ciągłości kości po zadziałaniu urazu przekraczającego granice elastyczności tkanki kostnej.

Zwichnięciem nazywamy takie uszkodzenie stawu, w którym tworzące go kości przestają się ze sobą stykać.

Stłuczenie jest zamkniętym urazem tkanek miękkich, który powstaje pod wpływem działania czynników zewnętrznych.Przy stłuczeniu pojawia się obrzęk a po ok. 24 godzinach dołącza do tego zasinienie.

• Jak zachować się przy udzielaniu pierwszej pomocy? 

a) Przy złamaniach najważniejsza czynnością jest unieruchomienie, uszkodzonej części ciała.Pod żadnym pozorem nie wolno poruszać kończyną. Najważniejszą zasadą jest unieruchomienie uszkodzonego odcinka przed poruszaniem chorego. W celu osłabienia szybkości narastania obrzęku w miejscu złamania należy kończynę położyć nieco ponad poziomem serca. W celu zmniejszenia obrzęku można okładać unieruchomioną kończynę
workami z lodem.

Kończynę górną unieruchomić można najprościej poprzez podwieszenie jej na chuście trójkątnej lub zawieszeniu na szyi za pomocą bandaża lub opatrunku Dessaulta, czyli przymocowaniu zranionej kończyny do klatki. W przypadku złamania kości przedramienia wystarczy unieruchomienie w krótkiej szynie sięgającej od stawu łokciowego do palców.

W przypadku uszkodzenia kości udowej unieruchamiamy kończynę od biodra do kostki. W przypadku złamania kości goleni od powyżej kolana do pięty. Szynę obwiązujemy zwykłymi opaskami gazowymi lub elastycznymi.

b) Przy zwichnięciach należy przyłożyć zimny okład na zwichnięty staw. następnie unieruchomić w pozycji jaką wybierze sobie poszkodowany, taką która sprawia mu najmniejszy ból. Można podawać leki przeciwbólowe. następnie zawieść do lekarza, w przypadku urazu kończyny dolnej zawsze w pozycji leżącej.

c) Przy stłuczeniach postępujemy podobnie jak przy zwichnięciach. Można założyć na stłuczone miejsce opaskę uciskową, co zapobiega puchnięciu.

► Udar mózgu

dysfunkcja części tkanki mózgowej wywołana najczęściej nagłym przerwaniem dopływu krwi tętniczej (udar niedokrwienny) lub wylewem krwi poza naczynie w obrębie struktur mózgowia (udar krwotoczny).

Ponad 80% wszystkich udarów stanowi udar niedokrwienny.

Objawy udaru:

• niedowład połowiczy, czyli dysfunkcja jednej połowy ciała, prawej lub lewej,   

  która wyraża się np. niemożnością poruszania prawymi bądź lewymi

  kończynami

• wykrzywienie kącika ust

• połowicza niedoczulica

• zaburzenia mowy

• zaburzenia widzenia i równowagi

• zawroty głowy

• zaburzenia świadomości

 

► Zawał serca

To obumarcie części mięśnia sercowego z powodu niedostatecznego zaopatrzenia w tlen i substancje odżywcze.

Najczęstszymi przyczynami są:

• silne przeżycia emocjonalne

• zażywanie narkotyków

• choroby (np. miażdżyca tętnic)

Objawy zawału:

• ucisk lub ból w klatce piersiowej ( zamostkowy, promieniujący na ramiona, szyje lub brzuch), nieustępujący po odpoczynku ani po podaniu nitrogliceryny

• wzmagający się niepokój

• paniczny strach przed śmiercią

• nudności

• silne pocenie się

• duszność

• płytki oddech